فال حافظ روزانه دوشنبه 29 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین فروردین ، غزل حافظ شماره 29
ما را ز خيال تو چه پرواي شراب است ، خم گو سر خود گير که خمخانه خراب است گر خمر بهشت است بريزيد که بي دوست ، هر شربت عذبم که دهي عين عذاب است افسوس که شد دلبر و در ديده گريان ، تحرير خيال خط او نقش بر آب است بيدار شو اي ديده که ايمن نتوان بود ، زين سيل دمادم که در اين منزل خواب است معشوق عيان مي گذرد بر تو وليکن ، اغيار همي بيند از آن بسته نقاب است گل بر رخ رنگين تو تا لطف عرق ديد ، در آتش شوق از غم دل غرق گلاب است سبز است در و دشت بيا تا نگذاريم ، دست از سر آبي که جهان جمله سراب است در کنج دماغم مطلب جاي نصيحت ، کاين گوشه پر از زمزمه چنگ و رباب است
حافظ چه شد ار عاشق و رند است و نظرباز
،
بس طور عجب لازم ايام شباب است
تعبیر:
به آنچه می خواهی نرسیده ای و غم و اندوهی سراسر زندگیت را فرا گرفته اما روزگار هرگز به یک روش نمی چرخد و پایان هر شب سیاهی سپیدی روز است. شاد باش و غم دنیا را نادیده بگیر.
فال حافظ روزانه دوشنبه 29 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین اردیبهشت ، غزل حافظ شماره 291
ما آزموده ايم در اين شهر بخت خويش ، بيرون کشيد بايد از اين ورطه رخت خويش از بس که دست مي گزم و آه مي کشم ، آتش زدم چو گل به تن لخت لخت خويش دوشم ز بلبلي چه خوش آمد که مي سرود ، گل گوش پهن کرده ز شاخ درخت خويش کاي دل تو شاد باش که آن يار تندخو ، بسيار تندروي نشيند ز بخت خويش خواهي که سخت و سست جهان بر تو بگذرد ، بگذر ز عهد سست و سخن هاي سخت خويش وقت است کز فراق تو وز سوز اندرون ، آتش درافکنم به همه رخت و پخت خويش
اي حافظ ار مراد ميسر شدي مدام
،
جمشيد نيز دور نماندي ز تخت خويش
تعبیر:
افسوس خوردن برای آنچه که از دست داده ای نتیجه ای جز نا امیدی و یأس ندارد. برای جبران مافات، دوباره سعی کن و راه های گوناگون را آزمایش نما. کارها را سخت نگیر زیرا در این صورت به جایی نخواهی رسید.
فال حافظ روزانه دوشنبه 29 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین خرداد ، غزل حافظ شماره 249
اي صبا نکهتي از خاک ره يار بيار ، ببر اندوه دل و مژده دلدار بيار نکته اي روح فزا از دهن دوست بگو ، نامه اي خوش خبر از عالم اسرار بيار تا معطر کنم از لطف نسيم تو مشام ، شمه اي از نفحات نفس يار بيار به وفاي تو که خاک ره آن يار عزيز ، بي غباري که پديد آيد از اغيار بيار گردي از رهگذر دوست به کوري رقيب ، بهر آسايش اين ديده خونبار بيار خامي و ساده دلي شيوه جانبازان نيست ، خبري از بر آن دلبر عيار بيار شکر آن را که تو در عشرتي اي مرغ چمن ، به اسيران قفس مژده گلزار بيار کام جان تلخ شد از صبر که کردم بي دوست ، عشوه اي زان لب شيرين شکربار بيار روزگاريست که دل چهره مقصود نديد ، ساقيا آن قدح آينه کردار بيار
دلق حافظ به چه ارزد به مي اش رنگين کن
،
وان گهش مست و خراب از سر بازار بيار
تعبیر:
انتظار به پایان خواهد رسید. تلخکامی ها به خوشی و شادی تبدیل می شود. فقط باید صبر کرد و به خدا امیدوار بود. با آرامش خاطر به کار خود ادامه بده.
فال حافظ روزانه دوشنبه 29 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین تیر ، غزل حافظ شماره 99
دل من در هواي روي فرخ ، بود آشفته همچون موي فرخ بجز هندوي زلفش هيچ کس نيست ، که برخوردار شد از روي فرخ سياهي نيکبخت است آن که دايم ، بود همراز و هم زانوي فرخ شود چون بيد لرزان سرو آزاد ، اگـر بيند قد دلــجوي فرخ بده سـاقي شـراب ارغواني ، به يـاد نرگس جـادوي فرخ دوتا شد قامتم همچون کماني ، ز غم پيوسته چون ابروي فرخ نسيم مشک تاتاري خجل کرد ، شمـيم زلـف عنبـربـوي فرخ اگر ميل دل هر کس به جايست ، بود ميـل دل من سـوي فرخ
غلام همت آنم که باشد
،
چو حافظ بنده و هندوي فرخ
تعبیر:
آنقدر در حال و هوای یار به وصال فکر کرده ای که زندگی را فراموش کرده و تمام سختی ها را به جان خریده ای. دل . دیده ات را با گریه به تاراج داده دیگر اشکی باقی نمانده است. هر چه مقدر و قسمت باشد همان می شود. امیدت را هیچ وقت از دست نده چون خداوند ارحم و الراحمین است.
فال حافظ روزانه دوشنبه 29 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین مرداد ، غزل حافظ شماره 307
هر نکته اي که گفتم در وصف آن شمايل ، هر کو شنيد گفتا لله در قائل تحصيل عشق و رندي آسان نمود اول ، آخر بسوخت جانم در کسب اين فضايل حلاج بر سر دار اين نکته خوش سرايد ، از شافعي نپرسند امثال اين مسائل گفتم که کي ببخشي بر جان ناتوانم ، گفت آن زمان که نبود جان در ميانه حائل دل داده ام به ياري شوخي کشي نگاري ، مرضيه السجايا محموده الخصائل در عين گوشه گيري بودم چو چشم مستت ، و اکنون شدم به مستان چون ابروي تو مايل از آب ديده صد ره طوفان نوح ديدم ، و از لوح سينه نقشت هرگز نگشت زايل
اي دوست دست حافظ تعويذ چشم زخم است
،
يا رب ببينم آن را در گردنت حمايل
تعبیر:
هیچ چیز به آسانی و سهولت به دست نمی آید. سعی و تلاش لازم دارد. در کاری که در پیش روی داری، با دقت و طمأنینه حرکت کن. عجولانه تصمیم نگیر. از بروز مشکلات و حوادث به خود ترس و واهمه راه نده.
فال حافظ روزانه دوشنبه 29 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین شهریور ، غزل حافظ شماره 475
گفتند خلايق که تويي يوسف ثاني ، چون نيک بديدم به حقيقت به از آني شيرينتر از آني به شکرخنده که گويم ، اي خسرو خوبان که تو شيرين زماني تشبيه دهانت نتوان کرد به غنچه ، هرگز نبود غنچه بدين تنگ دهاني صد بار بگفتي که دهم زان دهنت کام ، چون سوسن آزاده چرا جمله زباني گويي بدهم کامت و جانت بستانم ، ترسم ندهي کامم و جانم بستاني چشم تو خدنگ از سپر جان گذراند ، بيمار که ديده ست بدين سخت کماني
چون اشک بيندازيش از ديده مردم
،
آن را که دمي از نظر خويش براني
تعبیر:
بخت و اقبال مساعد همراه تو است. به زودی به کام و آرزوی خود می رسی. با کمی تلاش می توانی آرزوهای خود را تحقق بخشی. در روزگار خوشی و سرور، خودبین و خودپسند نباش و به دیگران نیز بیندیش. خداوند را شاکر و سپاسگزار باش و قدر نعمت های او را بدان.
فال حافظ روزانه دوشنبه 29 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین مهر ، غزل حافظ شماره 454
ز کوي يار مي آيد نسيم باد نوروزي ، از اين باد ار مدد خواهي چراغ دل برافروزي چو گل گر خرده اي داري خدا را صرف عشرت کن ، که قارون را غلط ها داد سوداي زراندوزي ز جام گل دگر بلبل چنان مست مي لعل است ، که زد بر چرخ فيروزه صفير تخت فيروزي به صحرا رو که از دامن غبار غم بيفشاني ، به گلزار آي کز بلبل غزل گفتن بياموزي چو امکان خلود اي دل در اين فيروزه ايوان نيست ، مجال عيش فرصت دان به فيروزي و بهروزي طريق کام بخشي چيست ترک کام خود کردن ، کلاه سروري آن است کز اين ترک بردوزي سخن در پرده مي گويم چو گل از غنچه بيرون آي ، که بيش از پنج روزي نيست حکم مير نوروزي ندانم نوحه قمري به طرف جويباران چيست ، مگر او نيز همچون من غمي دارد شبانروزي مي اي دارم چو جان صافي و صوفي مي کند عيبش ، خدايا هيچ عاقل را مبادا بخت بد روزي جدا شد يار شيرينت کنون تنها نشين اي شمع ، که حکم آسمان اين است اگر سازي و گر سوزي به عجب علم نتوان شد ز اسباب طرب محروم ، بيا ساقي که جاهل را هنيتر مي رسد روزي مي اندر مجلس آصف به نوروز جلالي نوش ، که بخشد جرعه جامت جهان را ساز نوروزي نه حافظ مي کند تنها دعاي خواجه تورانشاه ، ز مدح آصفي خواهد جهان عيدي و نوروزي
جنابش پارسايان راست محراب دل و ديده
،
جبينش صبح خيزان راست روز فتح و فيروزي
تعبیر:
فکر دنیا و ظواهر و زیبایی آن را رها کن و خوش باش. غم و اندوه را دور بینداز و به آنچه داری قناعت کن. قناعت بزرگترین ثروت انسان است. اگر فعلاً دچار شکست و ناکامی شده ای ناراحت و ناامید نباش. روزگار فراز و نشیب بسیار دارد. پایان شب نا امیدی، صبح پیروزی است. فرصت ها را غنیمت بدان و از آن به نفع خود استفاده کن.
فال حافظ روزانه دوشنبه 29 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین آبان ، غزل حافظ شماره 412
مرا چشميست خون افشان ز دست آن کمان ابرو ، جهان بس فتنه خواهد ديد از آن چشم و از آن ابرو غلام چشم آن ترکم که در خواب خوش مستي ، نگارين گلشنش روي است و مشکين سايبان ابرو هلالي شد تنم زين غم که با طغراي ابرويش ، که باشد مه که بنمايد ز طاق آسمان ابرو رقيبان غافل و ما را از آن چشم و جبين هر دم ، هزاران گونه پيغام است و حاجب در ميان ابرو روان گوشه گيران را جبينش طرفه گلزاريست ، که بر طرف سمن زارش همي گردد چمان ابرو دگر حور و پري را کس نگويد با چنين حسني ، که اين را اين چنين چشم است و آن را آن چنان ابرو تو کافردل نمي بندي نقاب زلف و مي ترسم ، که محرابم بگرداند خم آن دلستان ابرو
اگر چه مرغ زيرک بود حافظ در هواداري
،
به تير غمزه صيدش کرد چشم آن کمان ابرو
تعبیر:
با تمام وجود عاشق شده ای و از غم دوری در رنج و عذاب به سر می بری. نا امید و مأیوس نباش. صبر و حوصله داشته باش تا به مقصود خود برسی.
فال حافظ روزانه دوشنبه 29 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین آذر ، غزل حافظ شماره 481
بشنو اين نکته که خود را ز غم آزاده کني ، خون خوري گر طلب روزي ننهاده کني آخرالامر گل کوزه گران خواهي شد ، حاليا فکر سبو کن که پر از باده کني گر از آن آدمياني که بهشتت هوس است ، عيش با آدمي اي چند پري زاده کني تکيه بر جاي بزرگان نتوان زد به گزاف ، مگر اسباب بزرگي همه آماده کني اجرها باشدت اي خسرو شيرين دهنان ، گر نگاهي سوي فرهاد دل افتاده کني خاطرت کي رقم فيض پذيرد هيهات ، مگر از نقش پراگنده ورق ساده کني کار خود گر به کرم بازگذاري حافظ ، اي بسا عيش که با بخت خداداده کني
اي صبا بندگي خواجه جلال الدين کن
،
که جهان پرسمن و سوسن آزاده کني
تعبیر:
اگر می خواهید غم به سراغتان نیاید و از غم ها رهایی یابید به این فکر باشید که عاقبت باید به دیار باقی بروید بنابراین بهتر است که توشه ی راهتان از ثواب باشد. بدون زحمت نمی توان به مقام رسید باید تلاش کنید مطمئن باشد کارهای شما بدون اجر نمی ماند و جواب خودتان را دریافت می کنید.
فال حافظ روزانه دوشنبه 29 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین دی ، غزل حافظ شماره 228
گر من از باغ تو يک ميوه بچينم چه شود ، پيش پايي به چراغ تو ببينم چه شود يا رب اندر کنف سايه آن سرو بلند ، گر من سوخته يک دم بنشينم چه شود آخر اي خاتم جمشيد همايون آثار ، گر فتد عکس تو بر نقش نگينم چه شود واعظ شهر چو مهر ملک و شحنه گزيد ، من اگر مهر نگاري بگزينم چه شود عقلم از خانه به دررفت و گر مي اين است ، ديدم از پيش که در خانه دينم چه شود صرف شد عمر گران مايه به معشوقه و مي ، تا از آنم چه به پيش آيد از اينم چه شود
خواجه دانست که من عاشقم و هيچ نگفت
،
حافظ ار نيز بداند که چنينم چه شود
تعبیر:
دوستان را در انتظار نگذار. در زندگی وفای به عهد را فراموش نکن تا موجب رنجش یاران نشوی. یک نفر تو را دوست دارد. به عشق او احترام بگذار. عاقبت اندیش باش و فردای خود را نیز در نظر بگیر.
فال حافظ روزانه دوشنبه 29 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین بهمن ، غزل حافظ شماره 412
مرا چشميست خون افشان ز دست آن کمان ابرو ، جهان بس فتنه خواهد ديد از آن چشم و از آن ابرو غلام چشم آن ترکم که در خواب خوش مستي ، نگارين گلشنش روي است و مشکين سايبان ابرو هلالي شد تنم زين غم که با طغراي ابرويش ، که باشد مه که بنمايد ز طاق آسمان ابرو رقيبان غافل و ما را از آن چشم و جبين هر دم ، هزاران گونه پيغام است و حاجب در ميان ابرو روان گوشه گيران را جبينش طرفه گلزاريست ، که بر طرف سمن زارش همي گردد چمان ابرو دگر حور و پري را کس نگويد با چنين حسني ، که اين را اين چنين چشم است و آن را آن چنان ابرو تو کافردل نمي بندي نقاب زلف و مي ترسم ، که محرابم بگرداند خم آن دلستان ابرو
اگر چه مرغ زيرک بود حافظ در هواداري
،
به تير غمزه صيدش کرد چشم آن کمان ابرو
تعبیر:
با تمام وجود عاشق شده ای و از غم دوری در رنج و عذاب به سر می بری. نا امید و مأیوس نباش. صبر و حوصله داشته باش تا به مقصود خود برسی.
فال حافظ روزانه دوشنبه 29 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین اسفند ، غزل حافظ شماره 1
الا يا ايها الساقي ادر کاسا و ناولها ، که عشق آسان نمود اول ولي افتاد مشکل ها به بوي نافه اي کاخر صبا زان طره بگشايد ، ز تاب جعد مشکينش چه خون افتاد در دل ها مرا در منزل جانان چه امن عيش چون هر دم ، جرس فرياد مي دارد که بربنديد محمل ها به مي سجاده رنگين کن گرت پير مغان گويد ، که سالک بي خبر نبود ز راه و رسم منزل ها شب تاريک و بيم موج و گردابي چنين هايل ، کجا دانند حال ما سبکباران ساحل ها همه کارم ز خود کامي به بدنامي کشيد آخر ، نهان کي ماند آن رازي کز او سازند محفل ها
حضوري گر همي خواهي از او غايب مشو حافظ
،
متي ما تلق من تهوي دع الدنيا و اهملها
تعبیر:
از سختی ها و مشکلات روزگار نترس و نا امید نباش. کارها را آسان نگیر و با مشورت و همکاری دیگران در رفع مشکلات بکوش.
